Hikaye

( Zam-mül zamane ıvır zıvır)

Ne güzel günlerimiz vardı seninle
Yuvarlanıp gidiyorduk
Temmuzda kar topu oynar
Aralıkta sıcaktan kaynardık
Şubatta dondurma yer
Buz gibi ayranlar içerdik
Aşkımız dillere destan
En büyük kazık dosttan
Kahkahalarla gülerdik yastan
Sonbaharda
Bahçemizde açan çiçeklerden toplar
Sana verirdim

Televizyonların akşam kuşaklarında
Günaydın TÜRKİYE adlı programlar izlerdik
Ailece gittiğimiz çocuk parklarında
Senin babanla benim babam misket oynar
Biz üstünüzü kirletmeyin diye
İkaz ederdik onları

İlkbaharda
Solan çiçeklerle dökülen yapraklarla beraber
Duraklama dönemine girerdi aşkımız
Sonbahar geldiğinde yeniden neşelenir
Tekrar aşık olurduk birbirimize

O zamanlar gençtik güçlüydük
Bir sıkımda canına okurduk taşın
Yetmiş-seksen yaşlarında
Çiçeği burnunda gençlerdik o zaman
Artık yaşlandık

Oyun oynamayı dedelerimize
Aşk yaşamayı babalarımıza bıraktık
Biz evimizin bir köşesinde
Uzatma dakikalarını oynuyoruz hayatın
Eee? yaş olmuş yirmi

10.05.1994