Hikâye-i Kuş

Bir kuş yaşar idi sol yanımda,
Halinden memnun hatırından hoşnut,
Şükür idi tek kelamı dua idi rızkı,
Kanatlarını gizler istemez idi uçmayı,
Benliğimde saklardım suskunluğumla,
Sessizce yemler idim dualarımla,
'Allah' de lakin görme,
'Bilmem' de bilmezlik etme,
Yaratılanı gör de Yaradan'dan geçme,
Bir çırpıntı sezdi sol yanım gönül kafesimde,
Açmış idi kanatlarını ama suskundu,
Bir çift yeşile düşmüştü hayreti,
Bakınır bakınır da şükrederdi,
'Ne güzel yaratmışsın ki'
'Ne güzel Yaradan'sın' dedi
Ne var ki utanırdı tutumundan,
Gayrı çırpınır idi pervane kafesinden,
Döner dururdu içerisinde,
Boynu bükük döndü benliğine,
Büküldü de döndü secdesine,
Kendisinden geçti de Yaradan'dan geçmedi,
'Ben uçamam' dedi 'senden',
'Öyleyse o konsun buraya' diledi...
Dilenci oldu diledi...
'Sen' dedi 'kadirsin gördüğüme',
'Sen' dedi 'bağışla hayırlı ise'
'Ben' dedi 'geçemem senden',
'Bahşet lûtfunu geçsin benden..."