Hikayem Misin

Bir taş koy her giden için bahçene

Bunu bilen bir tek sen değilsindir

Ölülerde hisseder...

Diğer yanın özlediklerinde kalmıştır




Kalbim sıkışsa kalbinde sızlar

Aklında nerede olabileceğimi

Düşünürsün

Yanıltmamak için o yerdeyim



Telefonlarda konuştuğunda

İçinin tenhasında bir kasaba...

Kahve canın çeker

Falda çıkan kader değildir



Gözüm sevilende kaybeder

Senin gözlerinden geçenler

Benim gönlümden geçer...

Yolumuza çıkar unuttuğumuz

Duygular



Bir sayfa gibiydi en son halin

Kadınlar hikaye olur sonunda

Adamlar roman olur ve ölür

Nefesin tutulur...