Hikayemdeki Mazimde Kahraman Sen

Bilseydim.
Kalbimin Bulunmaz eşi olduğunu
Bilseydim.
Hayatımın unutulmaz aşkı olacağını
Bilseydim.
Aklımın,kalbimin birleştiği yer
Mantığımdaki kişi de olduğunu
Bilseydim.
Bir ömür içimde yaşayacağını
Bırakır mıydım sevdiğim seni?
Terk eder miydim yarım bıraktıklarımı?
İzin verir miydim başkalarına yarim demene?
Bilemedim...

Yoksun.
Ama hala canımı yakıyor mazideki varlığın
Yoksun.
Kalbim sığmıyor bedenime.
Yoksun.
Kalbim bir kuş misali
Bedenim kalbimin dar gelen kafesi
Yoksun.
Bu biçare kuş kafesine sığmıyor ey sevgili.
Yoksun ya
Her nefes aldığında daha bir yanıyor canı
Yoksun ya.
En güzel şiirler varken yüreğinde yazamıyor seni,
Bu senssizliği,bu çaresizliği,
Duygularıma tercuman,
Acılarımı sana sunan,
Çaresiz aşkımı anlatan,
Kelimeler kifayetsiz kalıyor ilk defa
Kelimeler yetersiz kalıyor hayatın en güzel şiiri;seni yazmak adına.
Çünkü yokluğunu anlatan sensizliğin şiiri yok
Yok öyle bir şiir.
Yok eşi benzeri olmayan ne acıların dili
Ne de eşi benzeri olmayan güzelliğinin şiiri
Çünkü sen gittin ilhamım da seninle sonsuza gitti.
Senden gayrı artık kimsenin yok şiirlerimde yeri.
İlhamımdın...

Niye yoksun?
Madem yok olacaktın
Niye var oldun kalbimde?
Madem gidecektin
Niye geldin niye?
Niye var oldun biçare kuşun yüreğinde?
Şimdi sensiz kanadı kırık kuşun
Şimdi sensiz başka gönle uçmaktan da
Başka gönle girmekten de sevmekten de korkuyor.
Çünkü sevdiği;sen kırdın kanadını
Isyanlarda kanadı kırık yaralı kuş.
Oysa ben sana gel demedim bir tek gün,
Ölesiye seviyorum seni demedim bir tek gün
Gel demedim lakin git de demedim
Sev de demedim,
İçimde ne varsa gözlerinin içine,kalbine diyemedim.
Diyemedim...

Susuyorsun şimdi de.
Hayatta çoğu şeyi iyi yaptığın gibi
Suskunluğun en iyi yaptığın iki şeyden biri,
Can yakan acımasız konuşmalarınsa diyeri.
Seni benden alan senin konuşmalarındı.
Bir kasım günü yapılan o senin konuştukların,benimse suskunluğumdu.
Şimdi sorsam hatırlamazsın bile değil mi?
Ben hatırlıyorum hatta unutamıyorum.
Keşke susup karşında çaresizliğe ağlıyacağıma
Gurura yenik düşüp bende konuşsaydım ya
Yapamadım.
O gün bile söyleyemedim,seviyorum ben seni diyemedim.
Sen konuştun bense sustum.
Beni senden alan şeyse senin suskunluğun.
Engel olmadın gitmeme,
Verdiğin hayat dersiydi elinden gelen belkide
Deseydin bir kez olsun gitme
Gitmezdim belkide.
Ama ne bir tek gün gel dedi dilin
Ne de bir tek gün git dedi.
Suskunluğumuz ayırdı bizi ebedi.
Engelleyemedim...

Senin yanında unuturum seni sandım
Zordu unutmak bir tek yanındayken üstesinden gelirim sandım
Tanıdıkça seni diğerlerinde olduğu gibi kolay silerim sandım
Aldandım.
Hata yaptım.
Yanında oldukça,nefesini hissettikçe
Her gün bir defa daha sevdim seni
Aslında sen benden gittikten sonra sevdim seni ezeli.
Ne seninle ne sensiz olmuyordu.
Çaresizdim..

Şimdi desem
O kasım günene dönebilsek,
Sen,ben aynı yerde olabilsek
Sen konuşmasan ben gözlerini seyre dalsam,
Ben konuşsam,sen dinlesen,seviyorum seni desem.
Ben senden gitmesem,sende benden gitmesen
Sen hiç susmasan,bülbül olsan,
Bende sana gül olsam
Beraber yine sevdiğimiz şarkıları dile getirsek.
Bülbülle Gül ve de şiir.
Birlikte şiirler yazsak her dem.
Benim mazide koybolan,gelecekte yalan olan sevdam gerçek olurmuydu?
Sen ve ben biz olurmuyduk?
Yok geriye dönüş imkansız aşk gibi.
İmkansızdın...

Şimdi.
Bunları yazmak,maziyi deşmek neye yararki?
Yazmak da kafi değilki
Herşey mazide kaldı.
Geleceğide yazamamki.
Sadece kalbimden dökülenlerdir bunlar
Sen hiç duyamadın,bilemedin.
Hoş bunlarda gerçek değil tam anlamıyla,
Kimi duygular abartılı kelimelerle süslü
Kimi duygular yetersiz kelimelerin ellerinde.
Yani her biri bir anlamda yalanda.
Benim sevgimde belkide yalan,
Senin vefasız,acımasız halinde belkide yalan,
Hepimizin sevdası belkide hep yalandı.
Ne yaşarım varlığınla,
Ne ölürüm yokluğunda
Ne de mutlu olurum varlığındaki yokluğunda.
Seni de sensizliği de yarattığım gibi bensizliği de ben yaratırım.
Anladım...

Bazen.
Canavar bir yürekti kalp diye taşıdığın.
Canımı yakardın.
Bazen.
Melek gibi masumdu kalp diye taşıdığın
Canıma can katardın.
Ey sevgili sen!
Canavar gibi görünen bir melektin.
Canavar görüntünün altındaki melek gülümsemeydi
Seni bana sevdiren,
Sevgini yüreğimde ezeli eden.
O masum gülümsemeyle sevdim işte seni ben.
Bazen düşünüyorum.
O canavarı görsem yüzündeki aynı gülümsemeye kanar mıyım?
Bir ömür beni hasretiyle sonsuza süreklese bile yine sever miyim?
Severim diyor dertten,kederden uslanmayan yüreğim.
Yaşarım diyor yine o mutlulukla karışık acıları.
Severim diyor kendini zalim bir canavar sanan masum meleği.
Hatta daha fazla severim diyor,tutkuyla severim
Uğruna karanlıkta da olsa ışıklı,doğru yolunda attığı her adımda
O yola da ona da taparım diyor.
Geleceğim olsun diye.
Bir tek beni sevsin diye.
O canavar meleği bin defa daha görsem
O beni bir defa bile sevmese,
Ben onu bin defa daha severim.
Çünkü;
Aşığınım ''yanında olamasamda''
Aşığınım ''sana dokunamasamda''
Aşığınım ''geri dönüş olmasa da''
Sonsuza dek
AŞIĞINIM...


Ayrığın ilk ayındaki yokluğun anısına...


Yazılış Tarihi:2 Temmuz 2010 Cuma saat:15:00
S.Hisar/İZMİR
[email protected].@~~