Hıncımın Kor Ateşi

Bir gülen yüze kırıldı sessizliğin kapısı
Geceye konuştum tomurcuğa duran düşlerimi
Dört duvar ve ben eski iki dostuz
Kederleri eskittik hayatın cilingir masasında
Hırçın dalgalar gibi geçti acı
Aklımın denizlerinde batık tüm gemiler

Sözümü bıçak bilip yırtıyorum gazete manşetlerini
Yarının denizlerinde kağıttan gemilerle oynasın diye çocuklar
Gökkuşağının renklerine daldırıp öfkemi
Büyük puntolarla yazıyorum göğün yüzüne
' o çocuklar ki yarının gül yüzlü güneşi
hıncımın kor ateşi '

Dört duvar ve ben eski iki dostuz
İmkana açıldı içimizin kırık penceresi
Hayatın dilinde yarım bir ezgi
Sevinç yumağına sarılıyor zamanın ipleri
Tamamlanıyor aşkın hünerli ellerinde

Aşk ve ben
Eski iki dostuz