His

hasretim

özlemini besliyorum koynumda

her gece yıldızlara karışarak

bilmem ki ne yaparım onlar olmasa

Yıldızlı gecelerde gelirsin bana

tek korkum

kayan yıldız gibi düşmek gönlünden

öyle bir duygu ki bu tarifsiz

sanki yıllarımsın

sanki yitiğim

ne bileyim

çok şey umduğumsun işte

düşümde gördüğümsün

siman beli belirsiz

ister özlem de

istersen tutku

adını sen koy

sen

kucağında uyumak istediğim

belki gördüğümde ağlarım

hiç konuşamam

neden diye sorma

bilmiyorum ki

his bu

belki göğsüne yaslanırım

sadece kalpteki beni dinlerim

sen belli etmesen de

kalbin göğüs kafesine vuruşundan

enseme değen nefesinden bilirim

sendeki beni

his bu

özlemin

gökte parlayan en uzak yıldız

gülümseyen ay

içimde yanan mum

bir türlü sönmeyen ışığım

kavuşursam sana

bende sönmenden korkarım

hiç istemediğim işte bu

belki teninde yanmak

sana doymak korkum

özlemin

hasretin

anlık şehvete karışıp gitmesi

korkum bu

sen devamlı yanmalısın içimde

bazen acı vermelisin

yokluğuna susamalıyım

kızgınlığım

tutkum

nefret sınırında aşkım olmalısın

işte o zaman seni içimde hissederim

belki

ellerini tuttuğumda

gözlerine baktığımda

ölürüm

kim bilir

his bu