Hisler

Bazen volkan olup patlar
Bazen kendi kabuğunda ızdırap ile çatlar
Bazen sus pus olur içten ağlar
Bazen dökülecek bir mecra arar...

İnsanın mimiklerinde ya da jestlerinde
Yaşanmışlıkların ifadesinde
Dert ve kederin pençesinde
Sevinç çığlığının büründüğü şekilde
Kalpten beyne yol alır kendince...

Hapsolduğu bedende yansırsa yüze
Geçer bir insandan diğerine
Etkisini gösterir her bir çehrede
Al veya mor ya da solgun renkte...

Dışa vurulmazsa duyulduğunda
Hapsolursa bir avuçluk alana
Yer bitirir insanı zamanla
Ve çökertir avurtları derinlere atıldıkça...

Mücerrettir zatında
İfade bulunca insanda
Müşahhas olur yaşattıklarıyla
Gözler ayna olur duygulara...

Hisler otağını kurar kalbe
Yeşerir hayatın içinde
Gizlidir gözler ve ten haznesinde
Vücut bulur bazen vecd, bazen gayz ile...

Kimi doğuştan gelir fıtri
Kimi kalpte neşv-ü nema bulur kalbi
Kimi nefsin isteğidir süfli
Kimi de ruhun ihtiyacıdır gayet tabii...

Not: Hissiz insan, metruk ev gibi ziyaret edeni ve de seveni yoktur,
arada görünüşüne aldanıp sığınan olsa da, o da uzun sürmez...

03-02-2012