Hızır'ın Bin Yıllık Sırrı

Biz demek
Ve bize dair mutluluk şiirleri yazmayı isterdim
Mavi gök resimli umutlu sözler
Sadece mutluluk işte
Ama göz pınarlarından girdi bakışlarım
Yıkanarak o tertemiz nehirde
İndim göğsünün ta içine
Kanayan yaralar gördüm kalbinde
Boynu bükük sahipsiz güller
Ve adresine ulaşamamış mektuplar
Küçük bir balık oldum nehrinde
Çırpındı yüzgeçlerim
Kapısına kadar geldim
Utandım giremedim
Şiirlerinin
Biliyordu gözlerin
Titrek ellerin
Dünyayı yerinden oynatırcasına haykırmaktan
Tıkanmış nefesin
Biliyordu sonsuz on yedin
Yirmilere yağmurlar bırakan kaderin
Dokunmak yüreğine
Mümkün değildi
Sen
Bulut gibi içimden geçmeden
Bıraktım
Tüm acılarımı emanete
İstedim ki omuz vereyim can derdine
Oysa sen
Çoktan geçip içimden
Üstelik acılarımı da alıp sırtına
Taşımak istemişsin
Hızır girermiş ya insan kılığına
Yetişirmiş imdada
Ben Hızır olmak isterken
Sen çoktan benimle yanmaya gelmişsin
Kırk yılı boşa geçmiş ömrümün
Bin yıllık sırra bir yılda ermişsin
O yüzden yetişemez dalları sana güzümün
Yüreğindeki şiiri anlatmaya yetmez sözüm
Ben erimeye razıyken sen bana canını vermişsin