Hodri Meydan

… Zordaydım,

Sert adamlar rehin aldılar bileklerimi

Munis insanlar haydut huzurunda yargılanırken

Hâl çaresini bulup

Korkaklık pahasına oralardan civa gibi aktım,

Yaşamak için doğru olanı kaçmaktı.

İntikam beslemektense

Geçmişten kaçınıp hayaller kurdum

Kuşaklar büyüttüm o hayallerin içinde

Acımı içime atıp

Tırnaklarımı kanatırcasına sustum feryatlarımı

Bir nevi suça teşebbüs etmekti topluma gerçekleri anlatmak

Kesinlikle benim en büyük yanlışım

Hep, sigara içmeyenlerden ateş istemekti

Her işim yorucu uğraşlar ülkesi

Tabutuma çivileri çakmak taşlarıyla çaktım.

Sevginin kıtlığına yakalandım derken

İkisi isterik, üç dul öptü beni rüyalarımda

Gündüzleyin bir koşturmacadır gitti

Kirlenen çarşaflarımı değiştirmekten yıldım

Onlar anlatırlar ama ben hiç bahsetmem

Marifetmiş gibi ilk çocuğuyum annemle babamın

Tek değil...

Ben zaten hiçbir güzel konu bahsinde tek olamadım.

Süslü çarşıların ve yalanların aksine

''Her kişi'' niyetine kılınan namazlardan geliyorum

Ve;

Azarlardan,

Adamlığıma göz değen nazarlardan,

Pazarlardan,

Bozkırlardan...

Bakır tasların dolmazlığıyla büyüdüm

Korkmuyorum ulan işte,

Korkmuyorum baskıyı dayatmanızdan

Ve işkenceyi doğurmanızdan

Gövdem mertçe mazlumlara siper

Alayınıza hodri meydan!