Höllük

Karnında bebeği varsa kadının
Hemen derdine düşer höllüğün
Hava toprağı kuruttuğu gün
Sırtına vurur kazmasını küreğini
Ve birde *sırımdan bulgur eleğini
Alır eline, düşer höllüklüğün yoluna

Kışın yiyeceği, aşlığı suluğu gibi
O kilsi toprağı özenle eşip eler
Çuval çuval evine getirir
Ve sacda ten sıcaklığında ısıtır
Kundaklar bebesini
Bebe ne kadar kaka kuka ederse etsin
Tenine değmez yaşı
O höllük
O pudranın binbir katı
Yumuşak ve kuru tutar
Bulgur bulgur iz bıraktığı
Bebenin o nazik tenini

Ve kış ne kadar soğuk olursa olsun
Höllük hep ana koynu gibi
Sımsıcak olur
Ağrısını acısını da alır bebenin

Şimdi kuvözlerde bile bebeler
Değiller hijyenik
Çünkü topraktan uzak
Dokunduğu her şey plastik
O bebe
Yaşasa bile
Değildir
Kendisiyle barışık!

15.04.10


* Höllük- Kilsi, yumuşak ve geç soğuyan toprak.
* Sırım - Hayvan derisinden dilinen ince uzun, ip gibi tel gibi dikiş dikilir ve Sarat, elek örgülerinde kullanılır