Hücre

tozu
demir
evvelinden

kilit açmaz
incelmiş zincir
saf, işkencelerde...

sağım, hücre
solum, dikenli tel

tavanım örümcek
duvarım kap kara

beyaza dem çalıyor
günahlarım...

yıllar yorulmuş
günlerime ağlıyor

aynalar saçıma kır
yağdırıyor

her bir çeltik
nakışımda...