Hücrelerim Kanadı

Sen gitmiştin aniden benden.
Gözümü her sabah
Gözleriyle açtığım kaybolmuştu
Birden

Çok ani oldu
Biri olmuştu sanki.
Ve ben artık onun hayalleriyle yüreğimi avutuyor olmuştum.

Dokunduğum hiç bir çiçek kokusunu
Hatırlatırmaz.
Hiç bir hatıra benim ona olan özlemlerimi gidermiyordu.

Ağlıyordu durmadan gözlerim
Yasını unutmadı.
Ve zaman
Hiç bir yaşanmış gerçeklerin ilacı değildi
Ağırlaşırdı ruhum taşımıyordu bedenimi bu kahredici yalnızlık .
Bir gölge gibi düşmüştü kara bahtıma.
Güneş doğmaz
Çiçekler açmayacaktı artık.
Yaşayan ölü gibi gezinir olacaktı
Bedenimi kanattan yaralarım

Düşmüştüm uzanan o el yoktu.
Sıcaklığını hisetmiyordu ellerim artık ellerini.
Saniye saniye dökülüyordum yaşlı kirpiklerinden.

Acıyordu canım.
Kanlar fışkırıyordu derimden..
Sesini zavt edemiyordum kulaklarımda..

Ellerim sensiz kaldı işte.
Beni düşünmeden bırakıp gidişine yanıyorum.
Şimdi
Avazım çıkana kadar ağlıyorum
Nefes nefes hayattan eksiliyorum.
Ne kadar sensiz yaşaya bilirsem..
Sensiz
Sevgisiz.

Aşk aze.
Hücrelerim kanadı.