Hudutsuz

seni bi öperim

baharın en çiçekli anında
kor bir bulutun üstünden eğilip

öyle ıslak

yağmur yangınımı anlar




seni bi öperim

türkü marşa dönüşür
ıslık başka bir renge
yavaşken hızlanır atlar
iyileşebilir hani o sevmediğimiz koku
denizler kaynar
gökyüzü ne kadar bakire
kuşlar teker teker kutlar
gazaptan kurtardığımız için yıldızları


madem ki bu aşk benim en sıcağım
en bulunmazım
sev ve seviş diyen yokken
öl diyen çokken

seni bi öperim
öyle huzur öyle destan öyle bir ah
çürümüşü ekşiyi silkeleye silkeleye
eriyip karışır gibi umuda
yüz çocuğu bin çocuğu milyonlarca çocuğu
başka bir geleceğe ulaştırır gibi

seni bi öperim
dün gibi hakikat yarın gibi ırmak
öperim zamansız

yetmezse

seni bir daha öperim
ayazın öcünü alıp
kentin ortasında güneşi kucaklar gibi
vücut bulan efsane gibi
keder çeken şairlere teselli olur gibi..


seni bi öperim

bir daha öperim...