Hükümsüz

Güneşin ısıtmıyor kaskatı yüreğimi
Sevdanın şölenini mateme bürüyensin
Anlamını saptırıp bir lahzada deyimin
Ayrılığa kol açıp baş verip yürüyensin

Aşkımı tel duvaklı gelin verdim koynuna
Hükümsüz sevdaları değişirken aynına
Sana vurgun kalbimin kement atıp boynuna
Sevgine sarıldıkça ardınca sürüyensin

Yiğitliğe sığmayan yakışmayan nazınla
Savurdun küllerimi doludizgin tozunla
Sanat giydir tellere ağıtlar yak sazınla
BOZOKKIZI öldürüp toprağa kürüyensin