Hükümsüz Sevdalar

Gizli bir mabet idi gözlerin,
Gözlerin tutunurken başka nazarlara
Hiç oldu gözümde,
Öznesi uçurum kenarında kaldı mazinin...


Lal oldu dilim tüm yaşanmışlıkları silerken geçmişten
Sustum tüm olanları unutmuşcasına
Hıçkırıklarım düğümlü boğazımda
Hiç bir yağmur temizleyemez yasımı
Boranı son bulmadıktan sonra...


Güneşimi buz tutturan yar
Hangi bahar eritir üşüyen yanımı
Ve hangi alev yakar senden çok bağrımı
Derdi sefa olan aşklar varken bunca kalabalıklar arasında
Ben seni seçtim tüm ızdırabınla
Tek senin ellerin değsin ellerime
Yarınlarımın tek merhabası sen ol dedim
Sen gün-eşimle karanlıklarda tükendin...
Çak şimdi tüm şimşekleri göğüme,
Korkarsam namerdim...
Benim cananım bendeyken,
Sen git gayrı hükümsüz sevdalara...