Hükümsüzdür

(bir umudum vardı benim
solcularım liboşluğa
halklarım güruha evrilirken
sessiz sedasız yitirdiğim)


-yitirdim düşlerimi
yarınlarım hükümsüzdür-


...






onlar ağır ağır geldiler
ihanetle kol kola
cehaletle omuz omuza
okuya üfleye
ağlaya zırlaya geldiler


sağım ebe
solum körebeyken geldiler
ve sobelendiğimizi hiç sezdirmediler


önceleri/ sam amcanın şapkasından çıkan tavşanlar gibi ürkektiler
belki sırf bu yüzden ürkütmediler...
kemire sömüre
ve binbir dalavereyle semirdiler


sandık ki
sandıkla geldiler
ve geldikleri gibi giderler



kimine göre balondu söner dediler
berikine göre fırsattı böler dediler
kimine göre ninniydi
hiç uyanmadan dinlediler

(işte bu kimileri ve berikileri
bazı farkındakileri
paranoyak deyip elbirliğiyle sindirdiler)



onlar ağır ağır gelirken / berikiler
kibele'nin böğründeki ağrısız abse gibi
kanında sessizce çoğalan mikrop gibi
kafasında gezinen bit gibi
yavşak gibi
ellerinde geçmiş hesapların çetelesiyle
hanidir hain bir bekleyiş içindeydiler


hülasa

sen ey umudumun hırsızı
kafasını ekim'e devirmiş
ve liboşluğa evrilmiş
yorgunluğu çenesine vuran
ve konuştuğu berikine çanak tutan demokrat
(artık sussan diyorum
çakalların maskarası uyuşuk aslan)

topla git kavramlarını
izmlerini ayrımlarını
çok bilen çok yanılırmış

onlar senin sayende geldiler
ve senin yüzünden
hükmü yitik yarınlardan
hiç gitmeyecek gibiler