Hülya

inime girdim aylardan kasım olmalı
meyvelerin sonuncusunuda yedim
aklıma gelen sensizlik şimdi
gecelere yazdım dumanla başharfini
izlerime kuru yapraklar döşedim
nemli gecelere hastayım şimdi
ezilen tırnaklarım çürümeye yüz tuttu

hazirandan önce gelmem kendime
ağaçlar çiçeğe döndü baharda
kirenlerden geldi ilk çiçekler
altına yattım bekliyorum meyveler olgunlaşsın
ne bileyim en son o yenirmiş

hırsımdan karambole geldim açım gençliğime
üzerime yeni hayatlar döşedim
lens taksam da gözlerime rengini değiştiremedim
yalvarmak için geliyorum haberin olsun
alnıma koca lekeyi vurup gidiyorsun

merakım sensizliğe şimdi
o uyuyarak geçen günlerime
niyetlerime yazamadığım seninle olan geleceğe
aylara küskün sensizliğe hastayım
rahat uyuyamıyor güneşe bakamıyorum
canım benden uzakta seni istiyor
haketmediğim yalnızlık bana küskün uyuyor

haykırışlarım sensiz geçirdiğim her dakikaya
günlerim yasla geçiyor anlarsın baksan arkana