Hüsnü Dil

bardağın dudaklarımla buluşmasını beklerken
aşksızlıktan nefesi kokanlardan bahsettiğiniz
mesajınızla alakadar olmayacağım
ha bire ufalıyorum, ufalıyorum
avuçlarımda yalanlarınızı
içimdeki çayın kızıllığını dindiremiyor
ağır adımlarla yürüyorum, yürüyorum
ağaçlar, dedikoducu kuşlar gibi arkamdan gülüyor
ne çiçekler, ne kelebekler ortada bile değiller
ah siz ah
hiç hüsnü dil ile şiirler yazdırmadınız bana



ne olur yaz, ne olur yaz demeyin
geçiniz, geçiniz bu avazı
kuruttunuz, şiire bandırdığım kanatlarımı
kalemin ucunu öptüm
yüzüme güzel kokulu bir çiçek çizdim
dört ortalı defterimi, ışıldaklı kağıtla kapladım
ıslak dehlize attım
sonra ağladım, ağladım
ah siz ah
hiç hüsnü dil ile şiirler yazdırmadınız bana



sizden sonra
artık hiçbir özlem kemiremeyecek içimi
tüm eve yerleştireceğim kapanları
tek tek, göz göz
gözlerim dehşetle uyanmayacak
başkalarının düşlerinin hırsızlığı şüphesiyle
küçük bir çocuk gibi ağlayıp, üşümeyeceğim
ayaklarına tutunduğumuz serçe titremesiyle
ayazınızla büzüşmeyecek, yüreğimdeki çiçekler
açacaklar tomurcuk tomurcuk
belki de, önümüzdeki yaz
yaza yaza hüsnü dil ile şiirler

04.01.2013 Ankara