Hüsrana Son Kulaç

kasırgalar vurdu kıyısına
aşkın bir dakika mesafesinde
kurşun gibi yakındı
namlunun ucunda
ve gerisinde


şikayeti uzundu
bir haylide sussada nefesi
ve kalabalıkta bir kusurdu
bilmediği geçmişi..


kar tanesi düşer gözlerinden
güneşi kovunca peşinden
yabancı inançlar umursamazlığı
onunla gelir sürgünden...

varmak hayaline denizlerin
kürek mahkumu bir gençliğin
ardına bile bakmadan atar
hüsrana son kulaçlarını...
mavisine uzanır gökyüzü
serin...