Hüvelbâki Yazilir

Dün bizler de siz gibi zevk-ü sefâ ederdik,
Bugün öyle dolduk ki dar geliyor kabirler.
Nefs-i emmâre ile nere olsa giderdik,
Ne yazık sonumuza dendi ehli kubur'lar.

Nemrud ateşi ile hem-hâl olup kalırken,
Tanrılık davasından vazgeçse de nâfile.
Sivrisinek yüzünden Azrail can alırken,
Cehennem için yola revân oldu kâfile.

İbrahim-i hanifâ ayrılırken yurdundan,
Gomore'nin halkına Lût'u vekil bıraktı.
Mekke'ye göç eyledi İsmail'in ardından,
Kervân geçmez kuş konmaz yollar ise ıraktı.

Sodom'un efendisi Berişa lâf dinlemez,
Sapıklık gece başlar gün yüzüyle biterdi.
Herkes kendi halinde doğru sözden anlamaz,
Beklenen azâb yakın Lût kavmine yeterdi.

Nice sapık kavimler arz'da zuhûr eyledi,
Hani âd kavmi nerde yoldaşı semud nerde.
Yerle yeksân olurken arz'ı tâhir eyledi,
Bir sel ki Ârim adı azâb oldu nâ-merde.

Ben-i İsrâil kâvmi simyacısı Karun'u,
İlâh yerine koyup saptı Hakkın yolundan.
Tûr dağında Musa'yı, dinlemedi Harun'u,
Yedi kat yerin altı yakaladı kolundan.

Berzâhta yazın neyse o gelecek başına,
Ne bir an geri kalır ne de sona atılır.
Hüvelbâki yazılır mezârının taşına,
Bir Fatihâ beklerken Mizâna dek yatılır.

Malın mülkün evlâdın seni koyup gidecek,
Hayır hasenât varsa o seninle kalacak.
Yıllarca topladığın mirâsı pay edecek,
Kıyamette İsrâfil kalk borusu çalacak.