Hüzne Kardeş Sürurum

Bir ebruli şarkının, her zerreyi kucaklayan vatanında
Köpük köpük dökülmeye çavlan arayan, su gibi
Başımı bir o taşa bir bu taşa vururum
Alın yazım kan ter içinde, peşime düştüğünde

Ardımsıra bıkmadan usanmadan gölgemi kovalayan
Yüreğe sığmayan bir kahır ve onmayan bir firaktır
Ne kadar ümitlensem gözlerin o kadar ıraktır




Yankısı bitmez dağların en sessiz, en sensiz tanında
Hislerime kurulan amansız pusu gibi
Hece hece, satır satır şiire dururum
Sana uzanan yollar bir bir ummana dönüştüğünde

Sağda solda beni soran soruşturan
En delikanlı çağımda kirpiklerime düşen gözyaşıdır
Velhasıl hepsine sebep yarin çatık kaşıdır




Bir damla yağmura, bir gri buluta hasret anında
Unutulmuş, kurumuş ırmakların tortusu gibi
Damar damar çatlayıp kururum
Sözlerim, gözlerimle zamansız küsüştüğünde

İçime karlı dağlar kadar bir sızı düşer
Duramam yerimde yaralı bir kuş gibi çırpınırken habire
Yollara vururum kendimi, içimde labirentleşen yolları şiire




Sevdası nehir misali çağıl çağıl dolaşırken kanında
Mecnunun Leyla uğruna yitirdiği us'u gibi
Hüzne kardeş olur sürurum
Firari düşünceler çığ gibi üstüme üşüştüğünde

Ne kaçmak kar eder ne kör kuyulara saklanmak
Bir hançer misali anılar ruhuma saplanırken
Gökyüzüm elem bulutu ile köşe bucak kaplanırken




Asırlar sürse de beklerim, dert-keder hanında
Gözlerinin azat bilmez mahpusu gibi
Zincirleyip sözlerimi züht ile otururum
Daha adı konmamış onca fırtına fikrime esiştiğinde

Gönlüm dalından düşecek bir yaprağa dönse de
Sevdan gönülde hasret bağırda taştır
Sevdan gözbebeklerimde sönmeyen alev alev ataştır




Kirpiklerim gözyaşı şişeleriyle hem hal olurken yanında
Taptuk Emre'nin şol Yunusu gibi
Kan/atlanır durmaz göğe uçar gururum
İçimde çaprazlaşan yollar birbiriyle kesiştiğinde

Daha adı konmamış onca fırtına fikrime esiştiğinde
Firari düşünceler çığ gibi üstüme üşüştüğünde
Sözlerim, gözlerimle zamansız küsüştüğünde
Sana uzanan yollar bir bir ummana dönüştüğünde
Alın yazım kan ter içinde, peşime düştüğünde
Hüzne kardeş olur sürurum