Hüzün

İğne yaprağında bir küçük su damlası çam ağacının
Kirpiğin ucunda bekleyen bir damla hüzün gibi
Solmakmış kaderi oysa zemheriye açan güllerin
Bilemedim...
Altın bir kafes içinde yürek
Tutukluluğundan belki böyle hırçınlığı, asiliği
Mistik bir koku yükselirken semaya
Gizli bir ürperti uyanır teninde




Ey şair!
Avutma artık yalanlarla acıyı
Gerçeğin hançerli dokunuşuyla dağla yaraları




Ey şiir!
yine de taşırsın sen gözlerinde
Gün ışığı lezzetini




Nar ağacının dibinde unuttum dileklerini,
Bağışla beni ey kalbim!
Bu bahar yeşerir belki dalında dualarım...