Hüzün

Hep eksik tarafımızdan acıttı hayat

acıların dayanılmaz olduğu zamanlarda

umut etmeyi bırakmadık

ama,hüznü hep cebimizde taşıdık.

Yoksul zamanlarda gezer iken yalın ayak

çıplak düştü ten'e ruhumuz

yalnızlık girdabında sürüklenirken umutlarımız

aklı karışık bir aşıktı an.

Suskunlukta buldum hakikat ehlini

eli cebinde gezen avereydi hayat

ne kadar kat etsemde bu amansız yolları

varıp varacağım bir gönül dergahıydı

gidip bulacağım bir hiçlik deryasıydı..

akbaş