Hüzün Bahçem

Gönül bahçeme hüzünleri ektim bu gece ;
Hüzünler kapayacak bahçemi ,
Sevda güllerimi soldurdum ,
Bir daha sevda çiçekleri açmayacak ,
Bir daha aşk nağmeleri çalmayacak ,
Sevda şarkıları semaya yükselmeyecek .
Bülbül sesleri ile coşan bu bahçe ,
Derin bir mateme büründü bu gece ,
Gönül bahçem hüznünü de matemini de tek başına yaşayacak .
Bir daha o kapı kimseye açılmayacak ,
Gönül bahçeme hüzünleri ektim bu gece ,
Kapılarına da prangalar vurdum sessizce ,
Gözyaşlarımı da siper ettim...!
Kimse girmesin diye...!