Hüzün Dolanır Şafağa

sana yazdığım söz değil
döktüğüm gözyaşlarımdır

belki okursun son mektubumu
satırların arasında isyan sözlerim
okursun...
iç çekip sözlerime kezzap dökersin

mazide kalan günleri hayal eder
ve
boş ver...
deyip sözlerimi yerden yere vurur
kızgınlığını yüreğime dökersin

vurulmak
sevmek
ve aşk...
hepsi gerçek
sen de gerçeksin
ama
terk edişin
ve gidişinle
umutlarıma Azrail kondu

gözlerimin feri sönük
çürümüş düşler vadisinde
hüzün dolanır hayallerimin şafağına

hiç anlatamadım sana sevdamı
ama bakışlarım sana beni anlatıyordu
sen yine sevda sokaklarına inat
ayrılık sokaklarında yürüdün
güllere inat diken vadisine yürüdün...