Hüzün Gecesi
Soğuk karanlık bir kış gecesi
Sokağın başında yanıp sönen bir lambanın altında
Sensizliğimin hüzün gecesi
İçimi ürperten bir serinlik
Buna birde sensizlik eklenince
Fırtına poyraz ne ararsan oluyor gecemde
Lambanın her sönüşünde hasretine sanki bir saat daha ekleniyor
İçimi ürperten serinlik her tarafıma işlemeye başlıyor o an
Ellerimi sürtüyorum birbirine faydasız kalıyor
Nafile
Sıcaklığını aramaya başlıyorum kaldırım taşlarında
Gözümün önünden biz bir film şeridi olarak geçiyoruz
Hiç çaresiz kalmamıştım oysa ben daha önce
Of hüzün gecesi, sensizliğimin hüznünün gecesi
Aramızda kalsın paylaştıklarımız
Yâre söyleme
bu gecelerde olmasa kim dinlerdi acaba
yaralı yürekleri 🙂
hüzün yüklü dizelerdi.
tebrikler serdar
tebrik ederim
çok güzel bir şiirdi
yüreğine kalemine sağlık abi