Hüzün Rüyası

hüzün rüyasında görseydiniz onu biraz
ıhlamur gölgeliğinde bir yuvada otururdu
penceresi özgürlüğe kanatlanırdı her yaz
sayfalar dolusu mürekkebi kuruturdu
masumluğu anne sütü gibi bembeyaz
ve bir çocuk ağlayışı o an duyulurdu.

hüzün rüyasında görseydiniz onu biraz
farklı bir tende yalnızlığı avuturdu
lale zamanı istanbul'u hissederdi şiraz
gönül terennüm etmedikçe unuturdu
elleri ellerimdeyken bizi ay karartmaz
gecenin şiiri, şairi annesizlikle vururdu.

hüzün rüyasında görseydiniz onu biraz
göğün orta yerinde karanlığı savururdu
martılar ondan sonra tenha denizlere uğramaz
o eller ki kase-i fağfur'da nakış gibi dururdu
içindeyim arafın, artık bu ömrü uyku tutmaz
bu şiiri hangi meryem okusa, isa'yı doğururdu.

(Türk Edebiyatı Dergisi-Temmuz2013)