Hüzün Ve Allah

Heder olmuş derler sevdiğim kederinden,
Ne etmeli bilmem ne gelir elden,
Sakınır mı ki kimsesizler kimsesi,
Beterin beterinden ?


Yaralıdır derler sevdiğim can evinden,
Şifa görmemiştir el merheminden,
Merhamet görür mü bilmem,
Tabipler tabibinden ?


Küsmüş derler sevdiğim sevdiğinden,
Küser mi ki can, can bildiğinden,
İnsan ümit keser mi bilmem,
Rahman Rabbin rahmetinden ?


Şikayet eder derler sevdiğim cefasından,
Unutulmak belasından
Şüphe eder mi insan bilmem,
Vefî rabbin vefasından ?


Kanatmış derler sevdiğim günü geceyi,
Unutmuş cemalince gülmeyi,
Gül yüzlü yar bilmez mi bilmem,
O Allah'tır ki : sever hüzünlü yüreği...