Hüzün Yağmurları

hüzün yağmurları serpiştiriyor bugün kirpiklerim
flu bir mazi aralıyor sayfasını
solgun bozkırlara uzanıyor kısıtlı hayallerim
bir udun telinden fırlıyor mızrap
sıçratıyor dündekileri birer birer
gerisi mi derin bir ızdırap?

kavruk bedenime
perdesini çekiyor güneş
zifiri her yer,sanki ruhuma eş
yüreğimde ç/engel
bilsen baba nasıl direndiğimi
eğriliğime bile eğildiğimi
bak saat sabahın yedisi
yine
uyumuyor evin kül kedisi

ah baba!
gitmeseydin erkenden
pişkince suratıma bakan kaderi görürdün
sen göstermiştin düzle eğriyi
bu yüzden
hak ettim üzülmeyi
bırak baba!aksın gözyaşlarım
içimdeki kuraklığı sulasın
çeksin çezasını
vicdanım da sızlasın
karışsa ruhum karanlığa
gitsem herşeyden uzağa
güneş uzanır mı,kavruk bedenime
aldım dünyadan payıma düşeni

çarpışsa hüzün yağmurlarım bulutlarla
kökleri yolunmuş ağaç gibiyim
yabancı yalancı mevsim bu bahar
hüzün kuşatır bedenimi
akşam ortalığa hüzün çöker
doğsa da olur artık şafak,doğmasa da
çünkü gönlüm yaprak döker

yırtıyor çehremi,bu kahroluş
yıkıyor yüreğimi bu ebedi kayboluş