Hüzünlere Bulanmış Mevsim

Umutlarım sanki askıya alınmış
Hüzünlere bulanmış bu mevsim
Uzaklarda yeşermemiş bir tohum
Ve artık bulutlar
Delice yağmur yüklü biliyorum

Geceleri hazan kokulu sokakları
Yine gözlerim içiyor
Yudum yudum
İçimde kaskatı olmuş duygular
Kirpiğimin ucunda
Sessiz damlalar
İşte ben tekrar ağlıyorum

Köşede çiçek satan çingene kadın
Onun da gözleri nemli nedense
Bakıyorum
Kaçırıp bakışlarını titriyor
Hissediyorum

Üşümüşçesine
Çiçeklerine sımsıkı sarılıyor
Bu kez onun için dileklerim
Kendimi unutuyorum

Bana açmamış sarı bir gonca uzatıyor
Tıpkı senin gibi diyor
Solgun
Gülümsüyorum
Kokluyorum yavaşça
Birden hüzün doluyor ruhuma
Biraz da deli bir gerçek
Günışığı gibi akıyor
Avuçlarıma
O an herşeyi anlıyorum

Zaman zaman buruk da olsa
Bazen hüzün de koksa
Ve yitirsem de içimde
Tüm sıcak mevsimleri
Ben yine de yaşamayı
Çooooook
Çok seviyorum
Çoook seviyorum !

* yıl 1992 *