Hüzünlü Akşamlar

Yokluğun sararken geceyi
Ruhumda fırtınalar kopar
Anılar bir bir geçerken aklımdan
Sensizlik beni boğar...

Bir sevdanın fırtınasına kapıldım hoyratça
Bu gece tüm yıkılmışlığı üzerime çöktü anıların,
Hasretin battı gözlerime.
Kaldırımlar boyu yürüdüm sensiz
Ama... Seninle...

Sen hem nefes alışım, hem yürek atışımdın
Ayrılık ölüm gibi gelmişti gittiğın gün,
Güz yorgunu yapraklar gibiydi yüreğım
Ha düştü ha düşecek...

Acılar ne kadar yakınsa ümitler uzak bana,
Bir demet hüzünlü ezgi gibisin dudaklarımda,
Bitmeyen hüzzamsın notalarımda,
Kaç mevsim eskirse eskisin umutlarımda,
Öyle işlemişsin ki kanıma
Hüzünler yağıyor akşamları yokluğunda...

Döneceksin birgün biliyorum
Çıkarıp atacağım seni düşlerimden
Gerçek olacaksın varlığınla.
Çektiğım özlem acılarını unutup
Buyur edeceğım gönül sarayıma...