Hüzünlü Gelin

Hüzünlü Gelin

(Bütün Dertli Gelinlere İthaf)

Kim demiş yok başkası kedere boğulacak
Bilmiyorum var mıdır benden dertli doğacak ?

Her nebze duyuyorum ıstırap meltemini
Ver bana benim olsun en derin kederini

Yüreğim parçalanır bir gelin görüversem
Tükenirmi kederim ansızın ölüversem

Yollarım çile oldu hüzünlerim basamak
Heyhat ağlayanım yok mezarlar bana kucak

Yaşayan kefen durur kalbimin köşesinde
Ağlıyorum yıllardır sessizliğin sesinde

Biçare gönüllerde ağıdım yankılanır
Adım hüzün bestesi bilindik bir şarkıdır

Ne derdimi çekecek bir kağnı bulabildim
Ne aşk kervanlarında bir tacir olabildim

Beni kimsesizlerin mezarına gömsünler
Yada küreğe vurup Sibirya''ya sürsünler

Ah etmem,çile duymam,üzülmem ve kahretmem
Kimsenin umrunda mı sessizce ölüvermem

Tek dostum Yaradanım bana rahmet edecek
Bu diyarda gülmedi yüzüm orda gülecek

Ey hüzün sana kalsın artık hatıralarım
Bana kucak açıyor Sevgili Yaradanım.

15 Şubat 2013

k.gazioğlu