Hüzünlü Kafiyeler

Yeter ki damla bana,artık akmasan da...
Nefret etsen,yüzüme bakmasan da...
Yüreğinde sevda kıvılcımı yakmasan da...
Yaşanılanları,anıları artık takmasan da...

Bir yağmur damlasıydın,ıslatırken tenimi
Biliyorum,artık tutmayacaksın elimi
Gözyaşlarım birkaç damla,yoksa duygu seli mi?
Kalbim uslanmaz bir çocuk,yoksa zırdelimi ?

Hiç yoktan iyi hayatlar yaşadım
İçtiğim suyun tadını alamadım
Bu kahrolası kentte artık kalamadım
Sonunda yalnızdım artık anladım

İskambil kağıdından ev gibi dağıldım
Sonbahar sağanak yağmuru gözlerim,ağladım
Kendi kendime çektirdim,yüreğimi dağladım
Bir alev topunun ucuna yüreğimi bağladım