Hüzünlü Şair

Işıkların olmadığı yerde karanlığa alışırsın.
Farkında değilsin
Sen yaşamak için bu dünyaya aşıksın
Kaldırımda otururum,
Düşünmem için kendime bir yalan bulurum,
Birden elimi tutar rüzgar,Onunla sokaklarda savrulurum.
Ne kötü yok artık sevgilim,kalmadı sarılacağım,
Bir baktım şöyle tek dostum kalmış yalnızlığım,
Gülücüklerimi aşka satmıştım,
Ama aşk bitti,
Şimdi nasıl geriye alacağım,
Bir terslik işte başladımı bitmiyor,
Dertler insana çok şey öğretiyor.
Geçen günlerimin çoğu anlamsız bir boşluk,
Nedendir bilmem sana bir türlü yaklaşamadım mutluluk,
Söylenecek çok şey var içimde
Yazsam tüm sözlerimi yetmez bir defter yada bir kağıthane,
Bir hüzünlü şair'im işte,
Yaşıyorum Yıkılmış Kelimelerle,
Harfler zincir gibi kenetlenmiş birbirine,
Unutsam birini küser heceler küser cümleler,
Hayatta böyle bunu bilmelisin,
Birini Kazanırken Bir çok şeyi kaybedersin.

03.10.2009