Hüzünlü Sükût

Kimleri almadı,bu kara toprak
Hakk'ın emri ile, elbet olacak
Teker teker düşer, sararan yaprak
"Koy" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Kara yağız yiğit,sözünün eri
Hiç boşa akmadı,alnında teri
Cennet mekân olur,inşâllah yeri
"Hay" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Çektiği çileği,anlatıp durdu
Mıh gibi sözlerin,hakkını verdi
Gahi yumruk oldu,masaya vurdu
"Huy" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Vatana aşıktı,vatanın dostu
Zulüme karşıydı,bu yolda kastı
Öksüzü yetimi,bağrına bastı
"Tüy" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Şuara yıkıldı,gözler ağladı
Şiirler söküldü,sözler ağladı
Yolunun bekçisi,bizler ağladı
"Oy" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Kaleme kağıda,döktü içini
Bir çınar daha, etti göçünü
Yoldurdu dostlara,başta saçını
"Vay" dedik, sarıldı, beyaz kefene


Arzeni duanı,unutma sakın
Gözünü dört aç,etrafan bakın
Ölüm her faniye,yarından yakın
"Bey" dedik, sarıldı, beyaz kefene


İsyanlı Sükut'un,Mihriban'ın sahibi "Abdurrahim Karakoç" Beyfendi'ye Rabbim Rahmetini bol eylesin...Mekanı Cennet olsun...Bizlere de hüzünlü sükût kaldı.