Huzurunda Huzur Buldum Efendim

HUZURUNDA HUZUR BULDUM EFENDİM

Elimi-eteğimi çekip tekil kalabalıklardan ve çoğul yalnızlıklardan,

Huzurunda huzur buldum efendim…

Gözlerinin kıyısını mabet bilip, kirpiklerinin gölgesinde gölgelendim efendim…

Ayaklarımdaki prangalara aldırmadan,

Özgürlüğü bile kıskandıracak kadar özgür ruh ve hür iradeyle düşünüp,

Hayalinle hemhal oldum efendim…

Şimdi bendesin tam şuramda sol yanımda,

Kaburgamda, ruhumun firarinde, ciğerlerimin arasında, yüreğimin zarında,

Gözlerimin akında-karasında, aklımın başında, aldığım her nefesin burcunda, saç köklerimde, Etle tırnak arasında, ağrımda, sızımda, sancımda,

Ömür çizgimsin avucumda.

Sabah güneşim, akşam alacam, gece konağım,

Uykuda düşüm, her gün yeniden dirilişim, hayata direnişim, düşünürken delirişim,

Huzurunda huzur buldum efendim…

Nimet Öner