Hybris

bu yüzyıl nasıl da besliyor kan emici mevsimleri kendi kendimizi imha etmek üzre programlı makinalar gibiyiz oysa ne güzel olurdu öyle değilmi şair yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ama mümkünmü kendi yarattığımız ve sonra tapındığımız korkularımız varken mümkünmü hayata hep kendi penceremizden bakarken mümkünmü başka ölümlere susarak kendi ölümümüzü beklerken

doğru söylemişsin hepimiz kendi etimizle beslenen yaratıklarız

şiire saygıyla