İçimde Bir İstanbul

bu sabah İstanbul
acı mavi esiyor
yedi tepe karanlık bana
bayramlara kaldı sevincim
kırık bir dal gibi
perişanım..

günlerdir yüzüme bakıyorum
günlerdir aklıma seni getiriyorum
seninle aynı içimdekileri
yağmura bırakıyorum
rüzgara salıyorum
İstanbul kadar seveceğim güzelliğini
düşünüyorum
gezindiğim her yer
ve durmadan çoğalan şehir
evet her şey sen gidince
karanlıktı,
güneş bile..

sen olmayınca,
içimde kabirler kazılıyor
her akşam
gece daha uzun geliyor
göklere sığınıyorum
denizin diplerine itiyor günahlarım
harap cümleler yıkıyor yalnızlığımı
ve getirsin bir rüzgar seni
getirsin
gül kokulu nefesini...


30.11.2005 / İstanbul