İçimde Har Kalmadı
Hazana döndü ömür, dökülür yaprak, yaprak
Ne ağzımda diş, nede, kafamda saç kalmadı
Sanki çağırır beni, geldiğim kara toprak
...Tükeniyor dermanım gözümde fer kalmadı
...Ateş gibi yakacak içimde har kalmadı
Yıllar tuza çevirdi, bak eridi bedenim
Kururdu çorak gibi çatlayıverdi tenim
Yaşlandı hücrelerim aşı tutmuyor genim
...Tükeniyor dermanım, başımda ser kalmadı
...Ela göze bakacak içimde har kalmadı
Meltem gibi başladı Fırtına oldu yıllar
Yalan, riya, ihanet ile savurdu kullar
İnişe döndü yönüm, bitti bitiyor yollar
...Tükeniyor dermanım, dökecek ter kalmadı
...Kalpten kalbe akacak içimde har kalmadı
Bak alabora olmuş, batıyor işte gemim
İçin, için paslanmış dönmüyor ki dümenim
Çürümüş kemiklerim, suya düşer yelkenim
...Tükeniyor dermanım örecek sur kalmadı
...Şimşek gibi çakacak içimde har kalmadı
Daha kalkmadan şaha yolum yokuşa döndü
Gönüldeki her sevda, geçerek boşa döndü
Necati derki! gönlüm zamansız tuşa döndü
...Tükeniyor dermanım, saracak yar kalmadı
...Ağır yükler çekecek, içimde har kalmadı
Şiir her zamanki kalitesinde... Naçizane tavsiyem, her bölüm sonunda yer alan "har" ı farkl farklı kullanırdım. har kalmadı, dar kalmadı, yar kalmadı,kar kalamdı v.s...
Kutlarım Necati...