İçimde Har Kalmadı
Hazana döndü ömür, dökülür yaprak, yaprak
     Ne ağzımda diş, nede, kafamda saç kalmadı
     Sanki çağırır beni, geldiğim kara toprak
     ...Tükeniyor dermanım gözümde fer kalmadı
     ...Ateş gibi yakacak içimde har kalmadı
     Yıllar tuza çevirdi, bak eridi bedenim
     Kururdu çorak gibi çatlayıverdi tenim
     Yaşlandı hücrelerim aşı tutmuyor genim
     ...Tükeniyor dermanım, başımda ser kalmadı
     ...Ela göze bakacak içimde har kalmadı
     Meltem gibi başladı Fırtına oldu yıllar
     Yalan, riya, ihanet ile savurdu kullar
     İnişe döndü yönüm, bitti bitiyor yollar
     ...Tükeniyor dermanım, dökecek ter kalmadı
     ...Kalpten kalbe akacak içimde har kalmadı
     Bak alabora olmuş, batıyor işte gemim
     İçin, için paslanmış dönmüyor ki dümenim
     Çürümüş kemiklerim, suya düşer yelkenim
     ...Tükeniyor dermanım örecek sur kalmadı
     ...Şimşek gibi çakacak içimde har kalmadı
  
     Daha kalkmadan şaha yolum yokuşa döndü
     Gönüldeki her sevda, geçerek boşa döndü
     Necati derki! gönlüm zamansız tuşa döndü
     ...Tükeniyor dermanım, saracak yar kalmadı
     ...Ağır yükler çekecek, içimde har kalmadı


Şiir her zamanki kalitesinde... Naçizane tavsiyem, her bölüm sonunda yer alan "har" ı farkl farklı kullanırdım. har kalmadı, dar kalmadı, yar kalmadı,kar kalamdı v.s...
Kutlarım Necati...