İçimdeki Çocuk

Gülüşü güzel bir kadın seviyorum,
Yüzünde, hayatın telaşını durduran bir an.
Sanki zamanın kirletmediği bir bahar dalı,
Açtıkça içime dolan o taze heyecanı,
İçimdeki o çocuk, en çok onun yanında yaşıyor...

Bir tebessümü yetiyor dağıtmaya sisleri,
Gözlerimi kapatsam, eski bir bayram sabahı...
Gülüşü bana çocukluğumu yaşatıyor,
Unuttuğum o saf, o kaygısız kahkahayı,
İçimdeki o çocuk, en çok onun yanında yaşıyor...

Yılların yüküyle sinmiş, saklanmış bir yere.
Cesaret bulup çıkıyor yeniden yeryüzüne.

Koşuyor şimdi dizleri yaralı o çocuk,
Bir uçurtma peşinde, rüzgara karışıyor.
İçimdeki o çocuk, en çok onun yanında yaşıyor...