İçimdeki Denizin
bu gün içimde sen vardın 
denizin çağlayan sesine 
duyulmayan yürek seline
bu gün içimdeki deniz durulmadı 
seni düşündükçe... 
bu gün yollar yağmurlu karlı 
dağlar dumanlı 
düşlerim senle yürürken bile 
içimde denizin çağladı durdu
sen eserdin rüzgarın sesiyle 
her aklıma gelişin 
ve göz atışım sana konuyordu 
yanına gölgem düşünce 
koynunda uzayan hayalim görünen
 
her anım 
sen kokuyordu o nergiz çiçek kukusuyla
yeşilim dağ yamaçlarında
her geçen silik bir zamandan kalma 
bir ömür yazılan gülen acıların toplamı 
acılarla gülen yüreğim çağlardı sesine 
kalemi dik duran bir aşkın 
tutkular yollara durdukça selameti duyulan
yeminlere kalan zamandı seni sevdikçe
ve kırık aşk öyküsü 
yamalı bir sevdaya kaldıkça ömüre sayılan 
haykırışlar yaysanda 
biraz beni dinle 
git 
nereye gidersen git 
sonrası uçurum nehire bakan
ölüm olsada çok sevmek kadar yaşamak 
emek kadar sevdaya dolan 
gülüşün zorun güzeliğine say 
emekle biraz 
 bak neler doğuyor sabahın  görünen yıldızları
aydınlıklar çalan güzel düşlerim
ölmek kadar sevmekte güzel 
bir gülüşün bin hasrete say 
gözlerimle koşuyorum seni 
anla beni sevdiğimin g/özüne duran
bu gün seni özlerken 
içimde deniz kadar güzel
mavili gözleri hatırladıkça
seni hatıralara yazdım gülüm
umudun gözyaşları sevinçle yola koyulan
 sesini duydukça...
binkez öptüm hayal meyal içinde... 
02*10*14*
