İçimdeki İnsanlar

belki de yaşadığım yalnızlığın
en derin göstergesiydi
kendime bile olan
o suskunluğum

oysa
ıçimde koca bir şehir vardı
bir o kadar sessiz
bir o kadar sessiz
geceleri bile ışıkları yanardı
uzaktan belli belirsiz

bir de
dağınıklığımın nedeni
suskunluğumun sebebi
şehrin kenarındaki mezarlıklar
ve orada bıraktığım
ölü insanlar

dışıma hep sustuğum
içime hep konuştuğum
istemesemde unuttuğum

artık benim için yok desemde
yalnızlığımın omurgasıydı
dağınıklığımın nedeni
suskunluğumun sebebi
düşüncelerimin katili
ah o insanlar
insancıklar