İçimdeki Sen

Bana hayalimi sorarken,
Kendi hayalini düşünmediğini,
Sadece hayalinin benimle birlikte olup,
Hayatı yaşamak olduğunu söylemiştin.
Ama sen benden aldığın hayallerle,
Çoktan gitmişsin.

Benim arkandan bakmaya fırsatım bile olmamış.
Ben hiç garipsemedim kalbime gelişini.
Senin benim sensiz düştüğüm durumu önemsemediğin gibi.
Seni ben gibi o kadar benimsemişim ki!
Şimdi ayrılığın iki yüzü sen gibi geliyor.
Bırakamıyorum elini,sana bıraktığım beni.

Görsen halimi denizsiz bir Ankara gibiyim.
Manzarası kalmayan, çürümüş kenara atılmış bir bedendeyim.
Çevremdeki insanlar "boş ver" demeye kurgulanmış.
Sende olduğumu bilmeden üzerime geliyorlar sürekli.
Onlar içimde büyüyen İstanbul'u özlemişler.
Sen gelmeden denizsiz olan manzaramı,
Şimdi içimdeki o İstanbul'u katletmeden çabucak gel.