İçimdeki Sessizlik Boğuyor Beni
Güzel mi güzel,
Bir şehirde yaşıyorum,
Çeşitli ağaçların süslediği,
Üzerinde çeşitli kuşların cıvıldayarak,
Ruha neşeler saçtığı,
Çiçeklerin rengarenk açıp,
Kokular yayıldığı,
Turistlerin kaynaştığı,
Turistik bir şehirdeyim,
Herşey güzel ama,
Ben bu güzellikleri göremiyorum
Sen yoksun canım!
Sensizlik gözlerimi yaşartıyor,
İçimdeki sessizlik boğuyor beni
Güzel mi güzel bir ildeyim!
Soğuk insanların yer aldığı,
Duyguların paylaşılmadığı,
Yerli halkın yabancıyı benimsemediği,
Garibanların birbirini anladığı,
Duygularını paylaştığı bir yer burası...
Şu yaz sıcaklığı da ne kadar beter.
Yağmur başını almış gitmiş,
Yağmur yerine nem yağarak,
Sırılsıklam ediyor..
Sıcaklığı, nemiyle olsa da şehir
Güzel mi güzel?
Ama sen yoksun, gözlerim yaşarıyor.
İçimdeki sessizlik boğuyor beni...
Bak yine bir gün geçti güzelim.
Karşımda masmavi deniz,
Yan sırasında görülen sıra dağlar..
Mavi denizin dalgaları yükselerek ,
Kıyıya çarpıyor.
Akşam yaklaştıkça,
Nem artarak ağırlaşıyor şehrin havası.
Ben yine seni özledim.
Şehir ne kadar güzel olursa olsun.
Ben ne yapayım,
Seni göstermeyen bu şehri.
Ben seni arıyorum!
Sen yoksun, gözlerim yaşarıyor
İçimdeki sessizlik boğuyor beni...
Güzel yorumunuzla mutlu oldum. Teşekkürler. Şiirlerimi beğeni ve ilgiyle okuyan gönüllere Selamlar olsun.
Ruh ikizi, yarım olan yarim yanımda olmayınca güzellikler ne işe yarar ki? Yar ile beraber olunca herşey heryer insana çok güzel görünür. Güzel şiirinizi zevk ile okudum, teşekkürler.....