Içimdeki Sonsuzluk

Hasretin sarmış odamın her yerini
İçlerine işlemiş duvarların yokluğun
Karanlık da gördüğüm tek şey
O güzel yüzün
Süslüyorsun hep düşlerimi
Gülüyorum sonra kendimce ve sessizce
Sonra içim burkuluyor
Göz yaşı döküyorum
Her gece oluyor bu böyle
Yastığım ıslanıyor
Yüzüm üşüyor o ıslaklık da
Titret gibi oluyorum
Seni düşünüp ısıtıyorum içimi
Hep içimdesin işte!!
Damarlarımda gezen kanımda
Tek tek her hücremde
Ruhumun derinliklerinde
Hep ordasın kaldığın yerde
Hiç bilmeyeceksin içimdeki yerini
En gizli yerime sakladım seni
Bir tek ben biliyorum yerini
Çıkarmayı düşünmüyorum seni
Olduğun yerden
Yapmam yapamam
Çıkaramam seni içimden atamam
Gücüm yetmez buna
Seni içimden silmeyi başaramam
Bu yüzden sonsuzluk koydum adını
Sonu yok sensiz geçen gecelerin
Sonu yok çektiğim kederlerin
Sensizken hiçbir şeyin sonu yok
Bütün acılarım sınırsız
Gözyaşlarım asla bitmez
Sen aklıma geldiğinde
Akarlar sessizce
Hiçbir şeyi umursamadan
Hiçbir şeye aldırmadan
İşte bu yüzden sonsuzluk senin adın
İçimdeki sonsuzluk
Değersiz canımla
Yaşıyorum seni bütün sonsuzluklarımda...