İçimden Çikacak Bu Aşk

Kapılar yüzüme kapanıverdi birden.
Ne söylesem seni geriye getirmez.
Nemli hala gözlerim dün geceden,
Konuş desem denizlere ses vermez.

Neydi ey yürek sen ne bekledin ki,
Dost yoluna adanmış canımı var sandın.
Ne yıldırımlar indi ne balta girdi,
Ama koskocaman yüreğin devrildi.

Vücudumun dili olsa anlatsa ne çektiğimi.
Nasıl yorulup üzüntüden kahrolduğumu.
Çocukça sevinçlerime yalanlarını ekledin.
Nasıl anlayamadım benim felaketim olduğunu.

Sen gittin diye şehrimin camları yanardı.
Zannettim yüreğim dostluğunu kaldıramazdı.
Mukaddes ölüm gibi bütün düşlerimi,
Ve her günümü kat kat bulutlar sardı.

Bana sanat öğretmedin gözyaşından başka.
Senin gibi yalancı gülümseme konduramadım yanağıma.
Yaktı bir yanardağ gibi son sözlerin hislerimi,
Gönül donakaldı hıçkırarak hayatın ortasında.

Bir sabah anlatacağım bir bir her şeyi,
Gölgesiz çocukluğum gibi düğümler çözülecek.
Damla damla sevinç dolduracak içimi,
Anlayacaksın seni ne kadar içten sevdiğimi.

Ağlayacaksın birgün bin pişmanlıkla.
Ama yaş gelmeyecek gözlerinden.
Hiçbir ince parmak dokunamayacak,
Bir nilüfer sıcaklıgında gülümseyerek yanağına.

Bedenin ruhunla arana set çekmişti.
Anlayamadım senin sinsi düşüncelerini.
İçimden çıkacak bu aşk ve ben gideceğim.
"Unutma! Sedefim kırıldı ama kaybetmedim incimi."