İçimdesin

Düşler kurarım bembeyaz tenine çalar gibi,
Kurşuniyim umudumla gireceğim yine yüreğine.
Ağır ağır çoğalacağım bedenin her yerinde,
Damarlarına işleyeceğim, hiç acımayacaksın...

Hiç kirlenmemiş saf tertemiz sayfalar açacağım kalbinde,
Şaşıracaksın belki sen buna inanamayacaksın.
Adını koyamadığın anlamsız duygularına tarif arayacak,
Yüreğindeki yerimde benle dolup taşıp boğulacaksın,
Ne yaparsan yap asla beni durduramayacaksın...

Çocuklar gibi coşacaksın çığlıklar atacaksın,
Avaz avaz bağıracaksın, sen de çıldıracaksın...
İçinde dolaşırken hesapsızca ben;
Hiç kimse ama hiç kimse saramaz o tenini,
Hayatım pahasına da olsa asla izin vermem kimseye,
Tutturmam kimselere o naif ellerini...

Söylesene bana sevdiğim!
Kim okşayabilir saçlarını?
Benim incitmeye korktuğum gibi...
Ve öpemez de benim gibi biri seni,
Meleklerin kutsanmış muamma buseleri gibi...

Bakamaz da kimse o mavi gözlerine.
Mavi renkte deli, ruhsuz, serseri
Aslında korktuğum nedir bilir misin sen ey sevdiğim?
Bu bedende sana yaşarken iki kişi,
Bana sadece bana ait olan tek zerreni,
Olurda almaya çalışırsa başka biri;

Ne yaşatırım seni...
Ne de kendimi...