İçimin İçsizliği

Güneş batıyor bulutların kucağından
karanlık çöküyor
Evlerin pencerelerinden donuk ışıklar
gözlerimin seherinden
ince ince yaşlar sızıyor

Bir kadın ağlıyor içimde
hıçkırıkları beynimi parçalıyor
Ellerim
delice kulaklarımı kapatıyor

Tüm tokluklarıma savaş açmış
içimde bir şeylerin açlığı
Cephelerde umutsuz askerlerim
Düşman orduları kalbimi çoktan yenmiş

Güneş batıyor bulutların kucağından
sessizliklere zincirleniyor gözlerim

İçimde
hıçkırıklarla ağlayan bir kadın
Ayaklarıma
belli belirsiz bir soğuğun ürpertisi vuruyor