İçimizle Çocuk

Çözemezsin çözünmezim
Özemezsin özülmezim...

Gül yüzlü çocuk
Nedir hal?
Sen sütre ben beri
Dalıştalar âlem içre
Birinde bıkıp birinde kal

Bilmezlikleri bilme
Düzenleşiğinden ilme
Yaptıklarıyla çoksa
Ağzı süt koksa
Aslı astarı yoksa
Altı belek
Üstü elek
İnada seslenerek
Çarkı ile üstünde felek

Ülkenin yönetimi güce kaim
İnsan yanına teknoloji daim

Efe desek, konuruyla tefe
Birini koysam karşısına
Birini getirişle çekmez kefe
Hava atarsın... Baba dersin
Uykuya yatarda... Ana dersin
Bilemem ki sen her nesin?

Faslı sadem
Dolmaktadır
Sizlerle vadem
Siz üzere olmalı
Olacakta dua ve kaadem


Mana arama kör gider cismi işinde
Boncuk mu bulacaksın çişinde
Adın, kahraman olsa kişinde
Ne yazar,
Takmaz kimse madalya boncuk nazar.

Kadifeler içinde olsan
Ih... Derceyim
Ninnilerle uykuya
İsteğinle solsan

Sen böyle kısalır
Çekilir uzar kolsan
Kahredercesine insanı

Sırçalarla örüntü
Bilinçaltıyla görüntü
Çocukluğunuzu yaparlar
İstemlerinize taparlar
Bizdeki in olma nisyanı

Ademi beşer
Kendimle yansır
Kendimi köz eşer.
Heyulalarımdır
Üstüme gelirsiniz üçer beşer.

Böyledir ini
Kafatası attığında cini
Deve iken
İnsan gibidir kini

25.11.2012

Özemek: Uzatmak. Aynı şeyi çok konuşmak

Sütre: iki şey arasına konan engel.

İlme: Tarla içinde; taşlık, çalılık, kayalık oluşla; sürülmeden bırakılan küçük ada alanlar. İlmek atma işi. Bilim olana.

Faslı: Okurda birçok anlamla oluşursa da; zaman öğesi gibi değerlendirmekte olasıdır. Yani zamanın bölümü, kısmı, devre, zamanın yarısı. Yapılanı gözden geçirmek gibi.

İn: İnsan, mağara, bir vakitten bir vakte geçme (inme) eylemli inşa.

Heyula: Korkunç, hayal, düzene girmemiş olan.