İçinden Geçen Trenleri Durdurmadım

mutluyum seni sevdiğim için
boş camların ardından yollara bakarken
mahsun halini düşünüyorum
sisli bir resim gibi..
bu aşka pişman olmadım
içine seni serpiştirdim ayların
bazen isyan,bazen özlemdin
gözyaşlarım yakarken yağmurları
keşke demedim.
boş bir hayali beklerken
kayıp kazanç dengesini tartmadım
aşk! şans dedim
şu kirli dünyada...
temiz bir dokunamamaksın sen
kar yangınlarından koruduğum

gelmedin...
aşk hesap istemez
sana ait her dakikamın hüznünü
saklayacağım kalan yıllarım için
sandıklarım açılmadan sır yüküyle dolsa
niçin demeyeceğim

benim aşktan anladığım
bir gülüşü ömre yazmak..,

bir yanım hüzün çiçekleri
bir yanım yaşamak..
seni hatırladığım her sabahın ardından öğlen
her öğlenin ardından akşam oldu
yaşanan,sevilen,ağlanan
gün gibisin

aşka dair güzel sözlerim olmadı hiç
soluksuz şiirlerim
sevmenin ..özü vuslat...

bazen aptallığıma güldüm
aptallığımıda sevdim
çünkü seni sevdim
ömrümün orta yerinde
habersiz açmış çiçeksin
ne sen sorumlusun bundan,ne ben
aşk tarif istemedi hiçbir zaman

gözlerine güzel demeyeceğim
gülüşünde rehin kaldım...
tek sen bilmedin bunu
yüreğim bildi
ellerim bildi
bütün kalabalık yanlarım bildi

gelmiyor vapuru
limana yaklaşmıyor
diye eski şarkılar çalıyor radyoda
emektar ocağım ısıtıyor üşüyen yanlarımı
çiçeklerle dolu camlarım
yollar karanlık bu gece,her zamankinden fazla
ve sigara paketinin üzerinde ellerini kavuşturmuş insan
karar veriyorum dumanı atmağa ciğerlerimden
sen aklıma gelince duruyor zaman
hangi hayatlarda
hangi hızla savrulduğumuzun hesabını yapmadım
özgür ruhum
kepenklerini kapasa yaşamağa
yalnızlık gibi asılırsın geceme yar
yaşamakla ölüm sırt sırta değil'mi
sevmekle yalnızlık... neden olmasın

yaşadığım med cezirler
yüreğimin denizlerinde saklı
buna sende dahilsin gönül gözüm
sevmekle özlemek arasındaki ince sınırda
kocaman kalelerim oldu
oldu da
ben sana hiç ah etmedim

tanrı bilir ya
sevmek dua gibi
olmasını dileyip uyumak gibi

başımda kavak yelleri essin varsın
ne fark eder
lüks katmadım hayatıma
doyumsuzluğun girdiği yerde
mutluluk terk eder insanoğlunu
senin en yalın halini sevdim
en insan yanını..
beni hayatından korurken
kaçırdığın gözlerini sevdim
bunu da bilmiyorsun...

senin gidişini sevdim
sevdayı ellerinde tutup
bizi bizden sakınışını sevdim....

hayalini alıp uyuduğum geceler
düşümde gülüşünü gördüm
avuçlarımı kanattım
ve kalbime bastım seni tuz gibi

gelmeyeceğini bilsem de
yaşadığını bildim ıssız gülüşünle
sevdiğim bir yüreğin çarptığını bildim
sahte yerkürede

kalbinin derinlerine girmedim
çarpıştığın trenlerini durdurmadım
ve hangi peronda adresin
postacıya hiç bildirmedim
sana isimsiz şiirler yazdım
duymasan da gönül gözün görür bildim

koca bir yılı ardımda bırakırken
saat tam 12' de
sineme yazacağım seni
12 ?yi beş geçe gülüşünü rehin alıp
yeni yıllara sensiz yürüyeceğim

belki gittikçe eksileceksin benden
belki cesaretim esareti doğurmazsa
küçük bir resmini koyarım pencereme
sen eksildikçe artanımsın

mutsuz olmanı istemedim
intikam almak değil sevmek..
bir Noel ağacının ışıkları gibi
küçük hediyelerimsin benim
hayata dair
gerisi koca bir ömür
rüzgar güllerinin önünde
savrularak yürüdüğümüz

bir dolu bardak süt içiyorum her gece
Doktor tavsiyesi
bazen aslan sütü ile değiş tokuş yapıyorum
isyan edesim tutuyor hayata
başım fena dönüyor
gözlerini hayal edemiyorum sisler arasında
ben seni yaşarken sevmeyi seviyorum

tek bir süslü cümle bilmiyorum aşka dair
sevmek aslı gibi sevmek işte
ne tarifi var
ne adresi
ne adaleti

aşkın kimseye kolay uğramadığını söylüyorlar
belki ben tuhafım
öyle sırsınki içimde
bazen kendime ihanet ediyorum
seni bana açıklıyorum
tek kişilik oyunum ben
bunca kalabalıkken seninle...
saniyesini planlarken hayatın
yüreği gidişat'a bırakmak
hayat diyorlar buna

çünkü sıkışıyoruz yaşamaktan
akordeon gibi..
açılıp açılıp kapanıyor yapraklarımız
çıkardığımız müzik çok sesli
yürek duru limanlarda dansetmek istiyor
ve bir anıya
bazen geçmiş onca yılın ardından gelen
küçük bir çarpıntıya akıyor sessiz ırmaklar gibi

sen yürüdüğüm günümsün
duraksamadan,koşmadan
sen sigara dumanımsın
unuttukça hatırladığım
30.ARALIK.2010.ANKARA..ANKARA

(YENİ YILIN İLK IŞIKLARINDA,
PENCERENİZİ BEMBEYAZ YAĞAN KARA AÇMANIZ DİLEĞİYLE...)